علی آن شب خدایی تر وضو کرد

چه زیبا، مرگ را بی آبرو کرد!

عطر قدم های علی، در کوچه های کوفه می وزد.

ناشناس شبگرد کوفه، به سمت مسجد می رود و ماه، مثل همیشه، مثل همه شب ها شاهد است.

و ماه، دوباره، هزار باره، دل سپرده به ضرباهنگ قدم هایی که نبض جهان است.

امشب، صدای قدم های علی علیه السلام ، تندتر از همیشه است.

امشب، طرز راه رفتن علی علیه السلام عوض شده است. مثل همیشه نیست؛ زمین، این را حس می کند، علی علیه السلام ، شتاب دارد.

شب بود و تاریخ، چشم به راه اتفاقی بزرگ‌تر از خود بود.

شب بود و تاریخ، چشم به راه اتفاقی آبی رنگ، در چشم‌های معصوم محمد صلی ا... علیه و آله وسلم بود. شب بود و پیامبر صلی ا... علیه و آله وسلم به میهمانی نور و لبخند می‌رفت و عشق، شعر بلند آسمان را از نگاه پیامبر می‌خواند.