کوچه های یتیمی

از گام هایت گذشتند

و عطر تو

روی دیوارها یادگار نوشت؛

وقتی که یُمن وجودت را

ـ برای ابد

در تلفظ خرمای عدالت، به جا گذاشتی...

اگر مانده بودی،

این قدر

گرسنگی را همسایه نداشتیم...

نوشته شده در شنبه 90/5/29ساعت 9:1 صبح توسط حمیده بالایی نظرات ( ) |