فصل یتیمی گل هاست و موسم گفته های پرپر کودکان در جست وجوی پدر، عمو، برادر ... .

گهواره ها خواب باران می دیدند و نسیم نمی وزید لالایی گهواره ها را.... نسیم نمی وزید مگر به قصد دامن زدن شعله ها و شعله ها از دل ها و سینه ها رو به آسمان زبانه می کشید و آسمان، فرشتگان گیسوپریش خود را برای نجات شاپرکان خردسال فراخوانده بود.... فرشته ها اما به زمین نمی رسیدند، در همان لابه لای عرش و فرش، جان می سپردند تماشای کارزار ستم را.... سنگ ها در آسمان پرواز می کردند و به آیینه ها برمی خوردند.

نشود زمزمه خون شهیدان خاموش

سوز عرفانی این نغمه ز سازی دگر است

سری شگفت در عاشورا نهفته است که نه مرور زمان آن را از بین می برد و نه حتی ذره ای از جلوه و شور آن کاسته می شود. نه از تب و تاب می افتد و نه الهام بخشی آن کمرنگ می گردد.

بازهم فصل عزای حسینی و محرم از راه رسید؛ ایام عشق ورزی به خاندان پیامبر، روزهای همدلی با عترت پیامبر خدا، موسم اشک فشانی در سوگ مظهر عزت و افتخار، عزیز خدا و رسول، سیدالشهدا علیه السلام  .

گردش ایام اینک خیمه در محرم زده است ماهی که نماد پاسداری از حرمت انسان و حریم قرآن، ماه بیداری وجدان هاست.

بوی نامت باز می پیچد خیالم را به هم،

بس که زیبا، شعرهایم خو گرفته با تو ای عطر گلابستان عشق !

...از راه می رسی و من باز هم عاشق خواهم شد؛ عاشق اشک، عاشق اندوه، عاشق ناله های نینوایی و عاشق نغمه های کربلایی.

محرم می آید؛ مثل پرنده ای غریب، از التهاب خاکستری آسمان.

سجاده اش همیشه رو به عرش، باز بود؛ اما نزدیک بینان تنگ نظر، ابوتراب را از آن عالم ناسوت می دانستند، عالمی که عطرآگین از قدوم مبارک حضرتش بود و از همراهی جنابش مسرور !

وقتی سجاده اش را می گشود و آماده نماز می شد، «عطر لا فتی»ی حضورش، فضای خاک را فرا می گرفت و ساکنان آسمان برای اقتدا به حضرت، از همدیگر سبقت می گرفتند! تا مگر تواضع کلامش، مشام جان آنان را با عطر عاشقانه های «علی علیه السلام » آشنا سازد؛ عاشقانه هایی که تنها می توانست از بیان خاشعانه علی جاری شود؛ علی!

علی و نماز؛ دو یار جدا ناشدنی، دو آیت عظیم الهی، و دو اقیانوس بی کران، آکنده از گل واژه های: قد أفلح المومنون؛ الذین هم فی صلاتهم خاشعون (مومنون: 1 و 2)

در رحمت به سوی شیعه باز است

خدا را چون علی روح نماز است

علی آیینه عشق الهی

علی مصداق اعجاز «نماز» است

رکوعش شاهد انفاق، کایشان

نگاهش هر زمان مسکین نواز است! 

ساعت گلچرخ به مدار جذبه رسیده است! این تپش های دل جبرییل است وقتی قنوت عشق را می بیند؛ این سکوت عرش است، پیش دریای سخا، و خدا می داند کدامین لحظه را انتخاب کند.