حضورت را شنیدم عن قریب است

ولی قدری برای من عجیب است

زبس که دیر کردی در ظهورت

مراقدری بعید از این قریب است

نمی گویم بیا اما بدان که

دل ایلی برایت بی شکیب است

تمام لحظه‌هایم بی حضورت

پُر از "عجل" پُر از "امن یجیب" است

بیا ای ناخدای باخدایان

بیا دیگر زمانه نانجیب است

به هر حال ای تو غائب ، ای تو ناظر

که یاد تو شفاء ،نامت طبیب است

گمان دارم تو روزی خواهی آمد

که کوچه ، خانه ، پُر از بوی سیب است

 

نوشته شده در پنج شنبه 90/4/30ساعت 10:24 صبح توسط حمیده بالایی نظرات ( ) |