قفلی نیست ، میله ای نیست ، و حتی خود زندانی . . .

زندانبان به زندانیش انس گرفته ، دل بسته ، امــا اون زندانی محکوم نیست … نمی تـــونه محکــوم باشه به حبس ابد ….

زندانبان گوشه ای کز کرده و به زندانی ِ خودش لبخند می زنه … امـــا …

زندانی خیلی وقته که رفته ، قبل از اینکه زندانبان بخواهد … قبل از اینکه زندانبان بفهمد خودش اسیر میله ها شده و . . . اسیر میله ها شده و دیگه یه زندونیه . . .

رویای رویایی ِ رویای زندانبان دیگه رویایی نیست … کاش زندانبان به خودش بیاد ، قبل اینکه کابوس ، اونو به حبس ابد محکوم کنه …

اخـــــراج زندانی ….

زندانبان !

 آزادیت مبارک !

نوشته شده در دوشنبه 90/3/23ساعت 1:15 عصر توسط حمیده بالایی نظرات ( ) |