امشب دوباره سمت دل خسته رو کنم
از درد بی نهایت خود گفتگو کنم
با یادت، ای تمامی دار و ندار من!
دل را رها ز وسوسه و های و هو کنم
مقصود من تویی و تویی آرزوی من!
 شرح فراق روی ترا، مو به مو کنم
دستی به سمت روشن آیینه ها برم
 یعنی: حضور سبز ترا آرزو کنم
 زیباترین بهار منی هر زمان که من
با آفتاب و آینه ات، روبه رو کنم
حیف است حیف! عمر که بی عشق بگذرد
باید تمام عمر ترا جستجو کنم
 تا از در کرامت بی انتهای تو
 کسب مقام و منزلت و آبرو کنم...
می آیم از نهایت غربت به سمت نور ......
تا کی به درد غربت دیرینه خو کنم!

پ.ن:
و بی تو من مانند عصر جمعه ی پاییز دلتنگم ...

نوشته شده در دوشنبه 90/3/9ساعت 5:27 عصر توسط حمیده بالایی نظرات ( ) |