هیچ کس چراغ را روشن نمی کند تا پنهانش سازد. بلکه انرا در جایی می اویزد که نورش بر هر که وارد اتاق می شود بتابد.

 چشم نیز چراغ وجود است.

چشم پاک همچون تابش افتاب اعماق وجود انسان را روشن می کند.

اما چشم ناپاک و گناه الود، جلو تابش نور را می گیرد. و انسان را غرق تاریکی می سازد.

 پس هشیار باشید. مبادا به جای نور، تاریکی بر وجودتان حکمفرما باشد!

اگر باطن شما نورانی بوده و هیچ نقطه ی تاریکی در ان نباشد، انگاه سراسر وجودتان درخشان خواهد بود، گویی چراغی پرنور بر شما تابیده است.

   بر گرفته از انجیل لوقا، بخش 11، 33 تا 36

نوشته شده در دوشنبه 90/3/9ساعت 4:40 عصر توسط حمیده بالایی نظرات ( ) |