در  دفتر شعر خود

نقشی از یک کبوتر سفید کشیدم

به امید آنکه بال بگشاید

و به جای این همه نوشتن های بیهوده

خبر دلتنگی های مرا به تو برساند

 

 

یک هفته گذشت و

نه کبوتر را میل پرواز بود و

نه مرا میل چشم بر داشتن از صفحه کاغذ

 

 

تمام امروز را با خود میاندیشیدم

چه نا خواسته قفس هایی که نیافریدیم

حتی به سادگی خط های آبی یک دفتر

 

 

نوشته شده در دوشنبه 90/3/9ساعت 11:41 صبح توسط حمیده بالایی نظرات ( ) |