خـــــدای من !

چه بسیار دل هــا که آزرده ام

چه پر تعدادند پیمــان ها که شــــکسته ام

و

چه بی شـــــمارند گــناهانی که مرتکب شده ام

دوزخ درونم ، شیرینی خــــنده هایم را تلخ کرده است

و

آتش ســـــینه ام اشــک را

در چـــــشمانم خشکانده است

این ســـــزای من است

آری ســــزای من همــین است که جـــــهنم را قبل از مــرگ تجربه کنم .

به جــــــــرم گناهانی که در برابر چـــشمان تو انجام داده ام .

خـــــدای مهربانم !!

جــــــــز تو کسی را ندارم

                          رهـــایم نکن

                                        و عــــــــذرم را بپذیر

دستی آســــــــمانی برسان

و

مــــــــــرا از این مهلکه ی ســوزان

نجـــــات بخش

تا در جـــــــــوار محبتت ،

خنکـــای زلال رحــمتت را

                                بچــــــــــشم...

 

نوشته شده در یکشنبه 90/1/21ساعت 2:5 عصر توسط حمیده بالایی نظرات ( ) |