وقتی که می آیی ، بهارت را بیاور

گل خنده ی پروردگارت را بیاور

 

در ایستگاه تشنگی در انتظاریم

بر ما بباران  آبشارت را بیاور

 

آلودگی ها در وضوهامان اثر کرد

از آب زمزم ، چشمه سارت را بیاور

 

(اینجا هوا بس ناجوانمردانه سرد است)

گرمای جان بخش ، شرارت را بیاور

 

آدینه ها خشکید در ساعات تکرار

آدینه های انتظارت را بیاور

 

از ازدحام درد صف ها بی شمارند

روحِ مسیحایی تبارت را بیاور

 

وقت اجابت در دعای ندبه آمد

این عصر ِ جمعه ، کوله بارت را بیاور

 

گفتند می آیی در این بیراهه  درد

بر چشم ما گرد و غبارت را بیاور

 

پائیز در پائیز طوفان پینه بسته

درفصل بی برگی ، بهارت را بیاور

نوشته شده در چهارشنبه 89/12/18ساعت 10:19 صبح توسط حمیده بالایی نظرات ( ) |