دلنوشته ها
بانوی کرامت ، تو آیت بزرگ خدایی که عارفان سترگ و عرشیان خاک نشین بر سنگ آستانه ات بوسه می زنند .
مراجع عظام از مرقد مقدست نور و نیرو می گیرند .
غرورها همه در آستان قدسیت غروب می کند ، شاهان ، سر تسلیم بر آستانه ات نهاده اند ،و دهها شاهزاده و وکیل و وزیر ، به غلامی و چاکری این بارگاه بهشتی می بالند .
عالمان ، مفسران ، محدثان ، خطیبان ، محققان و نویسندگان ، صالحان ،صدیقان و شیدان هزاران ، هزاران ، در باغ بابلان تو نغمه سرایی دارند .
آدم در بامداد میلادت به خویش می بالد و آسمان را آذین می بندد .
تو بانوی بوستان توحیدی. برج بلند امیدی . بارگاهت کانون بیداری است و باغ سرسبز زندگی . بهشت موعود الهی در انتظار زائران دیار توست. ای بانوی بزرگ !
"بیت النور" پر نورتر و باران بهار آفرین الهی برسرزمین قم همیشه ریزان باد .
پاکی و طهارت میراث خاندان شماست ، پیروزی ، پاداش پروردگار به پیروان راستین شما و پارسایی ، "پایان نامه " دانش آموختگان مدرسه عشق شما. دل پیران عارف پای بست معصومه (ع) است . و پادگان جوانان پاک دل پای تخت معصومه (ع) . پرچمش در اهتزاز و پروانگان پیرامونش هماره در پرواز .
تربت قم ، تاج تشیع بر سردارد . تندیس فداکاری است . تاریخ ایمان و تلاش شیعه است و کارگاه تابوت طاغوت ها . تکبیر گویان قم ، تن پوش تقوا به تن دارند و تبه کاران از تندر قیام قم تب لرزه می گیرند . زائرانش تکبیر و تسبیح و تحمید - شعار جاودانه زهرا (ع) - را در زیارت تو تکرار می کنند .
چشم و چراغ قم و سرچشمه فیاض فیضیه ، فاطمه معصومه (ع) است . چادر نمازش افتخار چراغ اخضر است و چرخ نخ ریسی مارش مدار استقلال کشور . چترعنایت بر سر جهان دارد .
معصومه جان !
حرمت ، حوزه حیات وحقیقت است وصحن وسرایت . پایگاه دفاع از حیاء و حجاب و حکمت و حشمت .
تو خدا را ناموس ،خدیجه را دختر ، و خورشید خراسان را خواهری .
تو خاتون محشری که عطر خاتم پیامبران و خدیجه بزرگ را به دیار قم آوردی و خاک قم را تا اوج خورشید برکشیدی . با اقامت هفده روزه در این دیار، بین قم و مدینه عقد اخوت بستی و بذر "خردورزی" کاشتی و خوشه های "خدمت" و "مهر"
و "عدالت" و"اخلاق آسمانی" به خلق جهان بخشیدی .
دین از دیار تو، راه می سپرد و آفاق گیتی را فتح می کند و دیو و دد ازدر گاهت می گریزد. دل های حق باوران با یاد خاندان شما می تپد. درس قران و درایت حدیث در سایه بلند تو تدریس می شود. دولت سرای شما دارالشفای دردمندان است و دستان کرمت ، دستگیره ستارگان و درفش "دولت ابرار".
ذی القعده هنوز ذوق زده میلاد توست. ذلت از زندگی شما خانواده بدور است. ذوالفقار علی (ع) پشتوانه اندیشه های عزت آفرین شماست . شما ذریه پیامبر رحمتید.
ذکر خدا بر لب دارید و ذره پروری را از ذات ذوالجلال آموختید.
حافظه گیتی بزرگترین ذبیح تاریخ را از قبیله شما می شناسد. ذاکره روزگار برای
بشریت ذخیره ای چون فرهنگ و معارف شما به یاد ندارد و بیداد در کویر قم چو نمک ذوب می شود.
"رواق نور" تو، یادآور"روضه نبوی" است. تو راه قم را به مدینه رسول (ص) گشودی و روح "رضوی" در کالبد شهر و کشور ما تو دمیدی . در راه رضای دوست ، برادری چون امام رضا (ع) داری. و خود "راضیه مرضیه ای " که باب رحمت و رضوان رب العالمین را در برابر ما باز کردی.
زاغه نشینان ، نام شهر تو را زمزمه می کنند و زنان و مردان آگاه عالم از زمزم عرفان تو سیراب می شوند.
شبیه زینبی و شیدای زهرا(ع) ، شهره کرامتی و شفیعه محشر.
من شهادت می دهم معصومه ای
تو مریم آل محمدی که موسای کاظم (ع) به تو فداها ابوها گفت.
تواز تبار موسای کلیم و وارث مسیح بزرگی. "موسی بن خزرج" به میزبانی چند روزه ات می بالد. " میدان میر" هنوز خاطره گامهای قدسی ات را به یاد دارد. مسجد اعظم معبد و مدرس فرزندان معنوی تو است. تو میزبان مداوم مراجع تقلید و مرزبان همیشه حریم ولایت و توحیدی. تو محدثه مهربان آل طاهایی.
نقش نگین قم ،نام اهورایی توست و نقاره خانه ات نماد شادی مردم.
تو از نسل نبوتی و اصل ولایت. نجمه مادر نور آفرین توست و دربهای نقره فامت باب نجات ما.
چرخ نیلوفری شیدای قبه نورانی توست و چشم خورشید تشنه نگاه برگنبد ملکوتی تو. نسیم بامدادی معطر از عطر نماز و نیایش تو.
نشان از بانوی بی نشان داری ، ناموس خدایی که شاگردان مکتبت ناقوس مرگ فرعون و قارون وهامان روزگار را به صدا در آورده اند.
تو وارث فضائل پاکان تاریخی و پاسدار ایمان و عفاف و عدالت تو ارزش ها را در قربانگاه ورزش و اقتصاد قربانی نکردی. وقتی ولای تو در دلم جا گرفت ، قلبم وسعت دریا یافت.
تو ولی نعمت مائی و واسطه هدایت ما.
Design By : Pichak |