بوی گلها عالمی را مست و حیران می‌کند 
دیدن مهدی (عج) هزاران درد درمان می‌کند 
مدعی گوید که با یک گل نمی‌آید بهار 
من گلی دارم که عالم را گلستان می‌کند
نهم ربیع الاول ، روزی است که اهلبیت (ع) به عنوان غدیر اکبر از آن نام برده‌اند و روزی است که منجی عالم و قلب تپنده هستی امام عصر(عج) به امامت رسید و زمام امور هستی و کائنات به اذن حق تعالی به دست حضرت قائم(عج) سپرده شد.
از بلندای عرش بر فرش نشینان افلاک ندا آمد که منجی حق برگزیده شد 

او خواهد آمد و زنجیرهای اسارت را خواهد گشود.
زمان هجران و فراق به سرمی‌آید
و زمین از عدل پر می‌گردد
بردگان در بند به بندگان آزاد خدا مبدل می‌شوند
عالمیان به همنشینی و هم عصری وی بر کائنات فخر خواهند فروخت
اسلام ناب محمدی(ص) بازخوانی شده و پرده‌های جهالت زدوده می‌گردد.
برابری جای تبعیض را می‌گیرد و برادری جایگزین دشمنی می‌شود .
نفاق از دل ها رخت برمی‌بندد
***
یا صاحب عصر
هرچند غفلت های ما در جاذبه پوشالی خاک، مکرر شده و رویگردانی‌هایمان از تو شدت یافته
اما معترفیم و مقرّ به اینکه اگر تو آنی از ما روی گردانی، بندگی شیطان بر پیشانی ما مهر خواهد خورد.
به دادمان برس که تو جانشین خدایی در زمین. 
به فریادمان برس که چشم‌هایمان، فراسوی خانه‌های سیمانی را نمی‌بیند.
دستمان را بگیر و همراهیمان کن که تویی اماممان.
یا قائم آل رسول
فانوس چشمانمان را به راه آویخته‌ایم
باغچه دلمان را با اشک چشمانمان آبیاری می‌کنیم
و چشم انتظار رویش گل نرگسیم
باشد که نظری افکنی 
غم روزگاران را از دلها بزدایی
و دل و دیده مان را نرگسدان کنی
پس بیا ای یوسف گم گشته! کلبه های احزان قلبمان را به بوی پیراهنی از خود گلستان کن و با طلعت دل گشایت، آیینه دل هامان را روشنی ده.
ای خلیلِ جان! آتشکده جهان را گلشن نما تا از طنین نامت، چشمه چشمه نور شویم.
انتظار تو، دریچه‌ای رو به ملکوت است و است برای تپیدن قلب تاریخ 
و نام تو یعنی واحه سبز معنا در برهوت ماده است و چکامه شورانگیز یکتاپرستی
آغاز دوران امامت صاحب عصر و زمان بر منتظران مبارکباد

نوشته شده در سه شنبه 88/12/4ساعت 4:9 عصر توسط حمیده بالایی نظرات ( ) |