آقا اجازه من بنویسم برای تو . . .
دارائی ام تویی ، دل و جانم فدای تو 

می خوانمت به حرمت آوای قدسی ات 
جان می دهد به ما نفس آشنای تو 

وقتی طلوع می کنی از پشت ابرها 
گل می کند زمین و زمان زیر پای تو 

در آسمان دهکده اعجاز می شود
با شعله ای که می دمد از چشم های تو 

برگرد آخرین سفری را که رفته ای 
تب کرده اند هر دوجهان در هوای تو 

برگرد تا گره بخورد لحظه ای به هم 
فریاد گریه های من و های های تو 

آقا بیا که هر کسی از راه می رسد . . .
سرمی دهد طنین «انالحق» به جای تو 

تنها خودت شفاعتمان کن که این طلسم . . .
وا می شود به معجزه ی ربنای تو

نوشته شده در پنج شنبه 89/7/1ساعت 2:14 عصر توسط حمیده بالایی نظرات ( ) |