یا صاحب الزمان !

کجاست منتظر تو ؟

چه انتظار عجیبی !

تو بین منتظران هم 

عزیز من ، که غریبی !

عجیب تر که چه آسان ، نبودنت شده عادت !

چه کودکانه سپردیم دل به قصه ی قسمت !

چه بی خیال نشستیم! 

چه کوششی؟! چه وفایی ؟!

فقط نشستم و گفتم:

خدا کند که بیایی . . .

نوشته شده در چهارشنبه 89/6/31ساعت 11:52 صبح توسط حمیده بالایی نظرات ( ) |