تو رفته ای و ببین چشم من سیاهی رفت

تویی که گرمی رگ های قلب شیدایی

 

جواب دلهره هایم نمی توانم داد

چرا که پاسخ اشکم نداشت گیرایی

 

هوای بال و پری در سرم نمی آید

ندیده چشم ترم خواب خوش و رویایی

 

تمام عمر نوشتم و خط من بد بود

میان دفتر شعرم تو خط خوانایی

 

تو از جزیره سبزی و یا که دریایی

بیا به ساحل خشکم تویی که زیبایی

 

دلم گرفته تو را در برم نمی بینم

بیا که باور زیبای صبح فردایی

نوشته شده در سه شنبه 89/6/30ساعت 5:19 عصر توسط حمیده بالایی نظرات ( ) |