در روایتی آمده است: 
شخصی پسر خود را نزد امام جعفر صادق(ع) برد و گفت: «این بچه مرا کلافه کرده و دائم از من می پرسد که خدا را به من نشان بده !و من هنوز نتوانسته ام پاسخ او را بدهم.»
امام صادق(ع) فرمودند: «این کار تو نیست!» سپس بدون این که کودک متوجه شود، دستور دادند مقداری قند را در آب حل کرده و بیاورند. 
وقتی آب قند آماده شد، «امام رو به کودک فرمودند: پسرم بنوش! 
آن گاه از او سؤال کردند: «چه مزه ای می دهد؟» 
کودک گفت: «شیرین است.»
ایشان سؤال کردند: «چرا شیرین است؟»
کودک گفت: «حتماً ماده شیرینی داخل آن است.»
امام(ع) از کودک خواستندآن ماده را نشان دهد. کودک گفت: «دیده نمی شود.»
امام سؤال کردند: «پس از کجا متوجه شدی که شیرین است؟»
کودک پاسخ داد: « از مزه اش فهمیدم که چیز شیرینی در آب حل شده و موجب شیرینی آن گردیده است.»
امام صادق(ع) او را تحسین کردند و فرمودند: «خدا هم در این عالم حضور دارد و همان لذتهایی که از مشاهده کوه، دشت، طبیعت، خوراکی ها و نوشیدنی ها و... می بری، نشان دهنده حضور خالق این زیبایی ها یعنی خداست که با چشم نمی توان دید، ولی حضورش را می توان درک کرد.» 

خدا را به کودک دلبند خود نشان دهید
کودکان در سالهای اول زندگی (سه - چهار سالگی)، نام خدا را یاد می گیرند، کمی که بزرگتر می شوند (پنج- شش سالگی) عاشق خدا می شوند، اگر پدر و مادر خدا را به درستی به او معرفی کنند. در این مرحله بایداز لطف و کرم خدا، مهربانی و قدرت خدا و زیبا دوستی او بگوییم؛ درباره بهشتی که به نیکوکاران وعده داده سخن بگوییم و در این سالها هرگز از قهرخدا و جهنم گناهکاران چیزی نگوییم.
در این دوران کودکان عاشق دعا، نماز و نیایش می شوند . دوست دارند برای آنها داستانهایی درباره خداوند بگوئید . دوست دارند درباره پیامبران و امامان حرف بزنید و از آنها برایشان داستانهایی تعریف کنید.
کودکان در هفت سالگی به کنجاوی می رسند و از خداوند می پرسند و بیشتر خواهان اثبات وجود خدا می شوند. 
به روش امام جعفر صادق (ع) خدا را به کودک دلبند هفت ساله خود نشان بدهید. 

نوشته شده در پنج شنبه 89/5/7ساعت 4:33 عصر توسط حمیده بالایی نظرات ( ) |