امیرالمؤمنین(علیه‌السلام) در یکى از سخنان حکیمان? خود، جهت راهنمائى مردم به هنگام وقوع فتنه و آشوب‌هاى دینى مشکوک، پس از آنکه به مردم سفارش مى‌فرماید که در فتنه‌ها کاملاً دقت کنید تا مطلب بر شما روشن گردد و مراقب باشید تا به هیچ طرف قدمى برندارید که رهبر و پیرو هر دو مسئول هستند، به فتن? بزرگ آخرالزمان پرداخته مى‌فرمایند:

پس از این مقدمات، فتنه‌اى تکان‌دهنده پیدا شود که خردکننده و پرشتاب است؛ دل‌هاى مستقیم منحرف گردد و مردان سالم گمراه شوند.

هنگام روى‌آوردن آن فتنه، خواهش‌هاى نفسانى مختلف شوند (مردم به خاطر اختلاف‌سلیقه‌ها و آراء نفسانى و هوى و هوس، با یکدیگر اختلاف پیدا مى‌کنند!) و در زمان پیدایش انقلاب، آراء مشتبه شود، هر که از آن فتنه اطاعت کند هلاک شود و هر که سعایت و بدبینى پیشه کند (بر علیه آن حرف زند) او را خرد کرده نابود سازد.

در آن دگرگونی‌ها مردم چون گل? خرهاى وحشى (گورخرها) یکدیگر را گاز بگیرند و ریسمان محکم (دین یا وحدت جامعه) متزلزل گردد؛ و حقیقت پوشیده گردد (حق و باطل معلوم نشود) در آن فتنه سخنان و اعمال درست اندک گردد؛ ستمگران به سخنرانى پردازند؛ آن انقلاب، صحرانشینان را با آهن دهانه خود بکوبد و با سینه‌اش آن را خرد کند. (سلطه او همه‌جا گسترده شود)

آنها که خود را از گرد و غبار آن فتنه دور مى‌کنند و به تنهائى حرکت مى‌کنند از بین مى‌روند، در راه مبارزه با آن فتنه، سوارکاران (دلیران) هلاک شوند.

آن فتنه با تلخى قضا و قدر همراه و وارد شده خون‌هاى تازه و پاک را بدوشد و در نشانه‌هاى دین رخنه کند، و اعتقادات مردم را تغییر دهد.

خردمندان از آن فتن? تاریک مى‌گریزند و بدخواهان براى آن نقشه مى‌کشند، آن فتن? تاریک رعد و برقى دارد و در آن پیوند خویشى بگسلد و خویشان از هم جدا شوند و اسلام از آن برکنار است، هر که از آن برکنار است، هر که از آن بیزار باشد بیمار است (دچار سختیهایى مى‌شود) و هر که از آن کوچ کند وامانده است. (راه چاره‌اى ندارد.)

منبع: نهج البلاغة؛ پیشگویی‌های امیرالمؤمنین (ع)، سید محمد نجفی یزدی

نوشته شده در چهارشنبه 89/5/6ساعت 4:1 عصر توسط حمیده بالایی نظرات ( ) |