امروز بعد از گذشت قرنها از زندگی رسول اکرم (ص) و ائمه اطهار (ع) گنجینه ای عظیم از نکته های حکیمانه آن بزرگان برای ما به یادگار مانده که در عصر امروز که بشر گرفتار ناهنجاریها و نابسامانی های فراوان است، تاسی به رهنمودهای این شخصیتهای الهی می تواند گره گشای بسیاری از مشکلات باشد.
قصد داریم هر روز به نکته ای از گنجینه های حکیمانه مردان بزرگ الهی که راه رسیدن به سعادت دنیا و آخرت را نشان می دهند، در قالب حدیث اشاره کنیم: 

 راه دستیابی به بصیرت در زندگی 
امام علی( ع ) می فرماید:« من نسی ا... سبحانه انساه نفسه و اعمی قلبه؛ کسی که خداوند سبحان را فراموش کند، خدا او را به فراموشی دچار می کند و بصیرت را از او می گیرد.»
انکار و نادیده گرفتن حس خدا جویی، موجب می شود که شخصیت انسان آسیب ببیند و به تعبیر علی (ع )، فراموش کردن خدا، یک نوع از خود بیگانگی و فراموشی خویشتن است. اگر انسان خدا را فراموش کند، درحقیقت اصیل ترین نقطه اتکاء خود را از دست داده، از اصل خویش غافل مانده و از شناخت خود ناتوان می شود.
انسانها به طرق مختلف دچار غفلت می شوند: گاهی به مرور زمان و براثر عناد و لجاجت، ریشه های معرفت خدا در دل انسانها می خشکد، به گونه ای که به دشواری قلب آنها به سوی ایمان گشوده می شود. گویا این گروه از انسانها سخن حق را نمی شنوند و نشانه های روشن او را نمی بینند. از همین رو ، به سرکشی و طغیانگری روی می آورند. 
گروهی دیگر از انسانها براثر غفلتها و هواهای نفس، از یاد خدا غافل می شوند و دچار لغزش و خطا می شوند. اما این گروه زمانی که از گناهان خود باز گردند و خدا را از روی توجه بخوانند، این فرصت را می یابند که ایمان و یاد خدا در دلشان زنده شود.
اما جمعی دیگر که به مرحله بالاتری از شناخت و پرهیزگاری رسیده اند، ممکن است ، لحظاتی خدا را فراموش کنند، ولی آن چنان به ریسمان الهی چنگ زده اند که خیلی زود، دگر بار خدا را به یاد می آورند و از انحراف دور می مانند. قرآن با اشاره به این افراد می فرماید: «افراد پرهیز گار هنگامی که گرفتار وسوسه شیطان شوند، خدا را یاد می کنند و ناگهان بصیر و بینا می شوند. » ( اعراف 201 )

نوشته شده در چهارشنبه 89/5/6ساعت 10:25 صبح توسط حمیده بالایی نظرات ( ) |