در فراق حضرت امام خمینی (ره) بسیار نوشته اند، اما انصافاً از خصوصیات بارز و ممتاز اخلاقی ایشان کمتر سخن به میان آمده است، شاید این به دلیل تواضع ایشان بود که هرگز اجازه نمی دادند از ایشان تعریف و تمجید شود. 
نویسنده در این نوشتار سعی کرده است خاطراتی که دیگران درباره حضرت امام خمینی (ره) نقل کرده اند، روایت کند تا بیشتر با امام عزیزمان آشنا شویم. 

ویژگى هاى شخصى امام
حضرت امام خمینی (ره) در زندگى ، سخت معتقد به برنامه ریزى، نظم و انضباط بودند. ساعات مشخّصى از شبانه روز را به عبادت و ذکر حق و قرائت قرآن، دعا و مطالعه مى پرداختند. قدم زدن و در همان حال ذکر خدا گفتن و اندیشیدن جزئى از برنامه روزانه ایشان بود. درحالى که عمر ایشان به نود سال نزدیک شده بود، هنوز یکى از پرکارترین رهبران سیاسى جهان بوند که نشاط خدمت در راه تعالى جامعه اسلامى و حلّ مشکلات آن را هیچ گاه، حتى در سهمگین ترین حوادث از دست نمى داد. علاوه بر مطالعه روزانه اهمّ اخبار و گزارش هاى مطبوعات رسمى کشور و مطالعه ده ها بولتن خبرى و گوش دادن به اخبار رادیو و تلویزیون داخلى ، در چندین نوبت در شبانه روز تحلیل ها و خبرهاى رادیوهاى بیگانه فارسى زبان را گوش مى دادند تا شخصاً در جریان روند تبلیغات دشمنان انقلاب قرار گیرند و راه هاى مقابله با آن را اندیشه کنند. فعّالیت هاى متراکم روزانه و تشکیل جلسات با مسئولان نظام اسلامى موجب نمى شد تا ارتباط با قشرهاى مردم عادّى را به عنوان اصلى ترین سرمایه هاى نهضت اسلامى نادیده بگیرند و در اکثر ایام گروه هاى مختلف مردم در حسینیه جماران با ایشان دیدار مى کردند و رهنمود مى گرفتند.
 
چهار ساعت خواب 
ما ناظر بودیم که حضرت امام در 24 ساعت گاهی اوقات، 4 ساعت بیشتر نمی خوابیدند. ساعت 11 شب، چراغ اطاق حضرت امام خاموش می شد و ما در ساعت 3 بعد از نیمه شب متوجه می شدیم که صدای کاغذ از اتاقشان می آید. حضرت امام، معمولاً روزنامه هایی را که برایشان ترجمه می کردند و به علت کثرت کار در روز، موفق نمی شدند آنها را مطالعه کنند، آخر شب و در ساعتی که خودشان تنظیم کرده بودند، به مطالعه و رسیدگی آنها می پرداختند. 

پنج کار در یک زمان 
امام در استفاده از وقت، بسیار حساس و دقیق بود گاهی همزمان چند کار را با هم انجام می داد از جمله یک روز در حالی که مشغول گوش دادن به رادیو بود، تصویر تلویزیون را هم تماشا می کرد، ذکر هم می گفت، با پاهایش نرمش می کرد و به علی کوچولو (نوه امام) هم می گفت تو هم مثل من نرمش کن و به این وسیله او را آموزش می داد یعنی پنج کار در یک زمان. 

تلاش بی وقفه 
وقتی خدمت امام می رسیم، می بینییم که ایشان یا رادیو گوش می کنند، یا تلویزیون نگاه می کنند، یا نامه های رسیده را می خوانند، یا اخبار رسیده را مطالعه می کنند. ایشان یک دقیقه بی کار نیستند، حتی در حمام یا هنگام وضو رادیو همراهشان است من با اطمینان می گویم که ایشان اصلاً‌ وقت تلف شده ندارند. صبح این طرف حیات فرش می انداختند و مشغول کار بودند تا آفتاب می آمد جلوی ایشان و دیگر موقعی می رسید که وقت وضو و نماز و نهار و استراحت بود و عصر دوباره آن طرف حیاط باز همان فرش را می انداختند و مشغول کار بودند و بدین گونه عملاً به ما نشان می دادند که تا چه حد باید کار و کوشش کنیم.

کارهای شخصی 
امام مقید بودند که کارهای شخصی خود را شخصا انجام دهند و در این رابطه حتی به نزدیکترین افراد منزل خود نیز دستور نمی داد. چای صبحانه و بعداز ظهر خود را، شخصا از آشپزخانه می آوردند و سر سفره، غذا و وسائل مورد احتیاج خود را از دیگران نمی خواستند. فرزند بزرگ امام می گوید: من اولین اولاد بودم و امام خیلی به من علاقه داشتند و فوق العاده احترام به من می گذاشتند، توی اتاق ایشان که می رفتم می نشستم اگر مثلا آب می خواستند یک دارویی می خواستند به من نمی گفتند یک وقت می دیدم آقا بلند شدند و می رفتند لیوان آب یا دارویشان را می آوردند من ناراحت می شدم و می گفتم آقا به من کار بگوئید و...

نظافت محل کار 
روزى با تعدادى از دوستان که بعضى با همسرانشان بودند به خدمت امام رفتیم. منظره جالبى دیدیم و آن اینکه امام مشغول جاروکردن اتاق خود بودند همسر یکى از دوستان جلو رفت و گفت اجازه بدهید تا اتاق را من جارو کنم. ایشان فرمودند: هرکس موظف است محل کار خود را خودش تمیز کند. 

نوشته شده در سه شنبه 89/3/25ساعت 12:26 عصر توسط حمیده بالایی نظرات ( ) |