بخش سوم

ارتباط با خداوند 
اگر خداوند اراده نمی کرد ، شناخت او محال بود . هیچ پدیده ای جلوی تبدیل شدن مراحل معنویت تو را نمی گیرد و فریب نمی دهد . قدیسی که با خداوند گفتگو می کند ، ممکن است دچار آسیب مغزی باشد ، از طرف دیگر منکری که به خداوند اعتقادی ندارد ، ممکن است هر روز پیام هایی از سوی خداوند را نشنود .
الگوهای چندگانة چهان ما برای ارتباط با خدا سه روش را بیان می کنند :
او در حوزة حقیقت ، ولی وراء حواس پنجگانة ما وجود دارد و منشأ هستی ماست . چون ما موجودات چند وجهی هستیم ، همیشه در خدا حضور داریم ،
 بدون او که آن را حس کنیم و بفهمیم .
 او برای ما پیام هایی می فرستد و نشانه هایی مادای پیش روی مان قرار می دهد . ما همة اینها راجریان وقعیت می نامیم .
 او با « توجه دوباره » ما رامتوجه عمیق ترین بخش های شهودی ذهن مان می کند ، اما بیشتر آدم ها به آن اعتنایی نمی کنند این سه راه شناخت خدا بر مبنای حقایقی که از بحقیقات مان تاکنون به دست آورده ایم ، بیان شده است . ما هواپیما را ساخته ایم و به طور نظری با فنون پرواز آشنا شده ایم . تنها کاری که باید بکنیم این است که به پرواز درآییم .بخشی از وجودمان که بر آن وقوف داریم قسمتی است ، که بسیار سریع بال می زند . آن قدر سریع که این زمان را در می نوردد و به بی زمانی می رسد .
 وقتی حس و انگیزه ای تازه ، اندیشه ای متعالی ، بینشی را که قبلاً هرگز نداشته اید در می یابید ، این ناشناخته ها را در بر می گیرید ، مانند نوازدی از آن مراقبت می کنید و آن را عزیز می نامید . این ناشناخته ها تنها چیزهایی است که به راستی برای سرشت روح شما اهمیت دارد ، پس خوب است که آن را به اندازة امری مقدس حرمت دارید و تکریم کنید . خدا در ناشناخته ها تجلی می یابد و وقتی کامل و تمام او را در بر می گیرید به هدف و مقصود خود می رسید

نوشته شده در پنج شنبه 89/3/13ساعت 2:51 عصر توسط حمیده بالایی نظرات ( ) |