ستاره‌ای در پس ستاره و آفتابی در پی آفتاب است. زمین هیچ گاه با ظلمات تنها گذاشته نشد.

زمان رویش دهمین نور ستاره هدایت فرارسیده است و آینه‌ها برای تجلی انوار الهی‌اش بی‌قراری می‌کنند.

صدای تهلیل و تسبیح فرشتگان در آسمان شوری تازه بر پا کرده است. بر شاخسار امامت، غنچه‌ای از تبار عصمت روییده است؛ نوگلی از تبار ابرار، آنها که معدن رحمت‌اند، گنجینه‌داران دانش الهی‌اند، بردباری و حلم شان را نهایتی نیست، کرم و بزرگواری بر وجود آنها تکیه دارد و نشانه‌های پرهیزکاری بر شانه‌های آنها راست گردیده است.

امروز میلاد فرزند پاک سرشت جوادالائمه علیه السلام است که در دامان سمانه مغربیه، بانوی پاک‎دامنی و تقوا به ودیعه نهاده شد.

امروز هادی امت رسول ا... پای بر کره خاکی می‌نهد تا پس از پدر، در هشتمین سال زندگی‌اش، کشتی نجات را سکاندار گردد.

مولا جان! شکوه نام پرفروغت، تمام غزل و قصیده را به فروتنی وامی‌دارد.

نامت بلند باد، آن گاه که خورشید در افق دل برمی‌آید و آن گاه که خلوت شب را به یاد مناجات‌های تو سپری می‌کنیم.

سلام بر تو ای روشنان خدا در تیرگی زمین! سلام بر تو و بر پدران پاکزادت!

ای ستاره فروزان راستی، گواهی می‌دهم که تو حجت قاطع خداوند بر مردمانی.

گواهی می‌دهم که تو دروازه هدایت و دستاویز استوار رستگاری و کلمه تقوایی.

ای امام هدایت و روشنی! میلاد تو، جاده‌ها را بی طاقت می‌کند تا با همه رگ‌هایشان، نبض قدم‌های تو را انتظار بکشند.

تو سر می‌رسی، تا قلب‌ها در سایه سار بلند نام تو آرام گیرند.

اگر چه شهر، در پیله تاریک خود فرو رفته بود، اما شوق آمدن تو، کوچه‌های بنی‌هاشم را به تپش واداشت تا در مژده دیدار صبر مجسم، به ادامه ریسمان نجات چنگ بزنند.

بشارت باد گام‌هایت را، بشارت باد حضورت را، ای چلچراغ فروزان فرا راه انسان! و بشارت باد، خورشید و ماه و ستاره‌ها را: فراوانی عشق.

بشارت باد آمدنت را، ای «تبسم نور»، ای ترنم شور!

قاصدک‌ها، تا دورترین سرزمین‌ها را، مژده آمدنت را به چشم‌های تشنه رساندند.

خاک، قدم گاه قدم‌های ملکوتی تو شد و فرشته‌ها، زایر همیشگی‌ات تا به هر بهانه، به زیارت چشمانت بیایند و بوی خوشت را برای آسمان‌ها سوغات ببرند.

نوشته شده در شنبه 103/4/2ساعت 9:15 صبح توسط حمیده بالایی نظرات ( ) |