شادی کم سابقه بین فرشتگان نشان از  مژده و بشارتی بزرگ است

شکوفا شدن گل‌های لبخند در جای جای زمین خبر از بهاری است که سرآغازش از منزل وحی است و سرمنزلش خانه ولایت.

امشب شب وصال عشقی آسمانی است. بهاری ترین شکوفه آفرینش گل یاس نبوی پای به خانه علوی می‌نهد.

درختان خم می‌شوند به احترام دستانی که به هم رسیده اند.

فصل باران رحمت‌های الهی در لحظات اردیبهشتی زمین است.

چشمان آهو صفت عشق را این پیوند ملکوتی پر کرده است.

آفرین بر این نهضت جدید عشق!

ستاره‌های چشمک زن، ریسمان بسته‌اند آسمان کوچه‌هایی را که قرار است از امشب، مهربانی‌هایشان را در آنها قدم بزنند.

دیوارهای مدینه کل می‌کشند پیوند خجسته ابر و باران را، دریا و موج را، رود و آبشار را و عشق و پرواز را که از امشب، پرندگی در نگاه‌های مهربانانه شان به اوج رسیده است.

موسم وفور ستاره‌های میمنت در شب است.

گوارایی از افقی دیگر سر زده.

چقدر این ساعات ما را به یاد خدا می‌اندازد؛ خدایی که واژه لیاقت را آفرید و از ابتدای آفرینش، این دو وجود لطیف را بر سر یک سفره نشاند.

چقدر رنگ این الفت، به بهار می‌ماند!

فصل تصاعد شگفتی‌های مبارک از یکنواختی خاک است.

به راستی کدام لباس برای این محفل باشکوه، به اندام خورشید می‌آید؟

امروز در سرزمین رسالت، بهار می‌شود.

امروز درخت «عصمت» در خانه وحی شکوفه می‌کند و به بار می‌نشیند.

بهشت امروز آرزو می‌کند کاش به جای مدینه باشد، تا قدم گاه استوارترین گام‌های عشق قرار گیرد.

 

نوشته شده در شنبه 98/5/12ساعت 1:19 عصر توسط حمیده بالایی نظرات ( ) |