با چهره ی مهربانش

 

صفای وجودش

 

سنگینی سکوتش

 

نجابت غرورش

 

با زمزمه ی کلامش

 

در جذبه ی محراب

 

گستره ی وسیع جنت بود

 

و ما فقط پدر خواندیمش

 

نوشته شده در سه شنبه 97/5/30ساعت 3:47 عصر توسط حمیده بالایی نظرات ( ) |