دلنوشته ها
پرده‌های دقایق کنار می‌روند و «حقیقت محض» متولد می‌شود .
از باغ‌های فرا دست، بوی تازه‌ای می‌آید.
نسیم از سوز عارفانه‌ای سرمست است.
بهشتی در دامان «شهربانو» می‌شکوفد که تمام پروانه‌های دنیا را، به رهایی فرا می‌خواند.
سلام، مهربانی‌ات همه گیر!
سلام، اندوه همیشگی‌ات در دل زمان جاری!
سلام، جاری نیایش در عمیق لحظات!
پلک می‌زنی و بر حاشیه نگاهت، شکوفه‌ها می‌شکفند.
قاصدکان سبک بال مژده آمدنت را تا دوردست‌ها می‌برند.
به محض ورودت، قلب غزل‌ها می‌تپد.
امروز روز توست؛ روز نیایش مطلق در سکوت دقایق خفته تاریخ.
امروز روز توست؛ روز مهربانی ممتد در بارش کینه‌ها و نفرت‌ها.
تو زیبایی پنج بهار هستی؛ وارث تمامیت آل کسا!
امام صبور گریه‌ها و رکوع‌ها، امام مهربان سجده‌ها و سلوک‌ها، سجاده‌ها دارند یاس می‌پاشند و گل محمدی؛ به برکت این که تقدیسشان خواهی کرد.
آمده‌ای و تنها با اندوخته‌ای از دعاهای تو به تماشای بقیه‌ای از جهان فرتوت می‌توان رفت، فاصله‌های پوچ را پر کرد، خویش را از دغدغه و تشویش خالی کرد.
صحیفه تو شهد سجده‌هایت را در ذائقه تلخ ثانیه‌های دنیوی می‌ریزد.
کلمات برافراشته از صبح لبانت، صدمه‌های غربت انسان را مرهم است. تمامی دلهره‌های برآمده از عصر تجمل و دود را عبارات گرانقدرت به آرامشی ژرف و مقدس گره می‌زند.
ای پیشوای چهارمین!
تو تفسیر ناب دیوان سرخ عاشورای حسینی، ای امام روشنی! ای شکوفه شکیب!
اگر تو نبودی چراغ کربلا خاموش می‌شد و رسالت روشن حسین، فراموش.
دین به تو مدیون است، به تو، به تو که اسلام از حنجره‌ات بر دل خاموشان نازل شد.
صحیفه تو، رواق روشن بیداری است که ترنم عاشقانه کلمات آن، روح بخش دل‌های بی‌جان است و سرمشق زیستن و ماندن.
ای پاسبان اندیشه! کلام تو پنجره هدایت و بیداری است و طنین خروش عاشورایی‌ات بر رواق ابدیت، ماندگار خواهد بود.
@khodayiha
| Design By : Pichak |
LinkDump
