عشق، امروز زیباترین تصویر خلقت را به نمایش می‌گذارد

شمیم گل‌های «ربیع الثانی»، فضای «مدینه» را فرا می‌گیرد و لحظه‌ها آکنده از عطر «صلوات» می‌شود .

خانهامامت را اینک پایان انتظار است؛ انتظاری که آمدنش را با «انتظاری» شگفت و گسترده، پیوند خواهد زد.

آسمان از آواز بال ملایک سرشار است فرشتگان از عرش به فرش نازل می‌شوند: مدینه یکپارچه شوق است و نور...، شمیم لبخند محمد صلی ا... علیه و آله است که در گستره افلاک پیچیده است...

زمان، بی تابانه، پشت در خانه امام‌هادی علیه السلام ، قدم می‌زند...

از خاک تا افلاک، از عرش تا فرش، همه و همه، لحظه موعود را لحظه شماری می‌کنند...، چیزیی نمانده...

آن لحظه مقدس بسیار نزدیک است...

و لبخندزد، مطلع قصیده بلند امامت و الفبای کتاب ظهور!

باد، تصویر لبخندش را مشتاق شد و خبر، شکفتنش را، دیار به دیار وزیدن گرفت و عالم، ورود باشکوه امام را به شوق نشست.

اینک مدینه شکوفه در شکوفه، گل در گل؛ برقصان گل‌هایت را  تا غنچه‌های لبخند در تبسم شادی، جشن بهارانه «ربیع الثانی» را عطرآگین کنند!

امروز عشق، «زیباترین تصویر خلقت» را به نمایش می‌گذارد؛ تصویری که تمام نگاه‌ها را به سمت مدینه بر می‌گرداند و جهان نگران از عدالت را وعدهامامت می‌دهد.

امروز، خانه امامت از عطر وجودحسن(ع)، مولود زیبای ولایت، آکنده است و امام عشق و هدایت، چشم در چشم او، یاد و خاطره حضرت مجتبی علیه السلام را مرور می‌کند!

امروز، خانه هدایت به شادباش تداوم امامت، گلباران است و عطر صلوات فرشتگان، مشام زمین را می‌نوازد.

لحظه‌ها، لحظه‌های سبز؛ مثل حضور بهار، سرشار از شکوفایی‌اند و مثل دریا، در نگاه آسمان‌ها جاری!

و عشق، امروز عظمت علوی را به نمایش گذاشته است؛ عظمتی که از حدیث «لولاک» آغاز شد و به اولین نوروز ظهور، ختم خواهد شد، عظمتی که ماندگارترین تصاویر «وجه اللهی» را در قالب بشر به جهان خاکی عرضه می‌دارد.

آن که می‌آید، «یازدهمین چلچراغ» هدایت است که پروانگان گم کرده راه را به خود جذب می‌کند و از گرمای وجودش نور معرفت می‌بخشد!

آن که می‌آید، شکوه آسمان، عظمت زمین، صداقت ایمان و نجابت آب است.

بهار از نامش شکوفا و عشق از یادش لبریز است!

مولایم ای امام حسن عسگری(ع)! به یمن آمدنت سوره انسان دوباره تفسیر شد و خدا، آیه آیه، حسن را جاری کرد.

 

 

نوشته شده در سه شنبه 94/10/29ساعت 11:52 صبح توسط حمیده بالایی نظرات ( ) |