تو آمدی و با آمدنت، بال فرشتگان الهی فرش زمین شد تا معصومیت، مطهره‌ای دیگر از فرزندان محمّد صلی ا... علیه و آله را در برگیرد.

گلی همزاد علی بن موسی الرضایی که از یک شاخه روییدید تا هر دو، پناه دل سوختگان باشید .

امروز بر شانه‌های خاک، گام نهادی تا لباس شفا را بر روح مجروح دردمندان بپوشانی.

نام روشن و شفاف تو ای فخر زنان عالم! شفیعه روز قیامت و انیس لحظه‌های عبادت است؛ آنجا که از صمیم قلب، به تو توسل می‌جوییم تا بر گردنه‌های سنگین گناه در میانه راه نمانیم.

شکفتن تو در باغ جهان، ادامه ملکوت بر زمین است و گشودن درهای رحمت.

چه زیباست ساحل جمکران در کنار دریای تو، وقتی دل‌های غرقه در عشق، چشم انتظار رسیدن کشتی نجات مولای خویش‌اند.

به تو تمسک می‌جوییم، ای بانوی کرامت.

ای غریب آشنا، استغاثه منتظران را به وساطت خویش، بی‌ثمر مگردان و در گروی آبروی خود، همسایگان بارگاهت را در جمعه‌های انتظار دریاب، تا مگر به استجابت دعای تو، میلادت، آغاز شکفتن گل نرگس باشد.

مژده باد طلوع تو ای معصومه زکیّه که بارقه شهاب تو، روشنایی دیگر در شب‌های مناجات اهل زمین است.

معصومه، یعنی قداست مریم و عصمت فاطمه و ادامه قصه غصه‌های زینب در جست وجوی برادر.

معصومه یعنی ترنم ترانه ای دیگر برای استجابت دعا.

لبریز از نام توایم که غربت شاه غریب را به یادمان می‌آوری.

امروز، سپیده دم طلوع تو، عطر نوشکفته بهار را بر قلب مشتاقانت می‌پراکند.

چه زیباست سرنوشت تو در خطه قم، وقتی هم آسمان با ماه و ستارگانش می‌شوی و اجازه میهمانی تو برای قلب‌های شکسته، به منزله زیارت حسین علیه السلام می‌شود.

شرافتِ زن در یاد توست، آن هنگام که قدسیان بر گلدسته‌های نورانی‌ات سلام می‌فرستند.

طلوع می‌کنی و نام تو، سپیدارها را به وجد می‌آورد.

محبت تو ای بانو، تالاب‌های تیرگی روح را پر از زلالی عرفان می‌کند.

میلاد تو، نبض پرتلاطمی‌است که اندام خواب رفته سکوت را بیدار می‌کند تا ساعات مه گرفته ایمان را آفتابی کند.

سلام بر تو، بانوی آب‌ها و آیینه‌ها!

سلام بر تو، زیباترین مطلع غزل‌های عاشقی!

 

سلام بر نجابت دست ها و کرامت نگاه هایت! «اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا فاطمه معصومه»

نوشته شده در پنج شنبه 93/6/6ساعت 2:22 عصر توسط حمیده بالایی نظرات ( ) |