امروز سجاده‌مان را با خاک غدیر متبرک می‌کنیم. و در تابلوی هستی‌مان بیابان غدیر را با رنگ سبز سیادت تجلی می‌دهیم. از غدیر خاطره‌ای داریم، به گستره همه «اعلی علیین ».  و علی - درود خدا بر او باد - را زیباترین نقش خاتم شریعت می‌دانیم.

آری؛ علی مهر «اتمام » نعمت و ماه «اکمال » دین است.

و امروز، «غدیر» وادی «عرفات » علی است و خطبه رسول خدا درسی معرفت آموز برای فردا و فرداها.

غدیر برکه‌ای است در میان دو «الست » که به کنگره‌های عرشی «قالوا بلی» بنا شده است.

و مدرسه‌ای است به وسعت همه آفرینش و درسی به گستره آموخته‌های بشری.

و علی حرف اولی است که آخر زده شده.

غدیر میقاتی است که بیش از 120 هزار نفر در آن احرام «ولایت » بستند.

و امروز در کنار غدیری که «لیله القدر» زمین‌های آسمانی است، «قرآن ناطق » نازل می‌شود.

روزی محمد - درود خدا بر او و خاندان پاکش باد - در «حرای » نبوت شاهد نزول قرآن بود و امروز هم او در «صحرای » غدیر فرمان صعود قرآن دوم را دارد؛ قرآن ناطق را.

امروز خطبه‌ای خوانده می‌شود به پهنای تمامی‌گویش‌های عالم. خطبه‌ای که خطیب آن پیامبر اسلام، قهرمان «لولاک» و مخاطبین آن «معاشر الناس» هستند.

در این خطاب رازی نهفته است؛ رازی به عظمت وجودی علی (علیه السلام)، به بزرگی همه آفرینش.

حبیب خدا در این خطبه آسمانی و منشور ولایت، بارها مردم را با واژه «یا معاشر الناس» خطاب می‌کند. یعنی که علی فقط امام مسلمانان نیست و هر جا قلبی می‌تپد و روان زلالی یافت می‌شود، اقتدای به علی هم هست و باید باشد.

«معاشر الناس » یعنی علی تنها امام عرب نیست و عشق به علی فراسوی مرزهای جغرافیایی است.

«معاشر الناس » یعنی ولایت تنها از آن مردمان زمان رسول خدا نیست که تا قیامت، تنها کسانی که به فرزند کعبه دل می‌سپارند، به خدای کعبه خواهند رسید.

غدیر زیباترین صفحه تاریخ است که «حاشیه» آن با متن «من کنت مولاه فهذا علی مولاه » آراسته شد و حبیب خدا با آموزش این بزرگترین درس بشری، رسالت خویش را به پایان رساند.

و سرزمین غدیر قطعه‌ای از آسمان است که خداوند آن را وقف علی و شیفتگان علی کرد و شاید از این رو، در آسمان نیز جشن غدیر بر پا می‌شود.

و شاید از این جهت است که امام صادق (علیه السلام) فرمود: نام عید غدیر در آسمان‌ها «عهد معهود» است.

آری؛ غدیر روزی است که ولایت «آسمان » بر زمینیان عرضه شد؛ ولایت عشق و هدایت.

و «حجه الوداع » رسول خدا «سلامی‌» بود که در آن رمز نیایش و سرود ستایش نهفته بود.

و اینجا بود، در غدیر خم، که حقیقت بر دستان رسول خدا به سوی آسمان باورها بالا رفت و در خم غدیر خم صراط مستقیم نمایان شد. و ستاره هدایت که وعده‌ای قرآنی بود، به پویندگان راه حقیقت معرفی شد.

و اینک؛ آنکس که در وادی «عرفات » به مجلس معارفه با خدا راه یافت، محرم نخواهد شد، مگر اینکه در وادی «غدیر» که مجلس معارفه علی با موحدان بشریت است، بیعت کرده و نام خود را در میان شیعیان جای دهد.

پیامبر در آن روز خدایی، چه زیبا، فرمود: «الحمدلله الذی فضلنا علی جمیع العالمین » ؛ سپاس خدای را که ما را بر همه جهانیان فضیلت داد. و باز فرمود: «هنئونی » ؛ به من تبریک گویید؛ زیرا خداوند مرا به نبوت و اهل بیتم را به امامت اختصاص داد.

و ما ای رسول خدا! این مدال افتخار ولایت علی (علیه السلام) را در صحن و سرای دل می‌ستاییم و «یا علی » گویان دل به فرزندش مهدی (عج) می‌سپاریم.

 

نوشته شده در چهارشنبه 92/8/1ساعت 12:39 عصر توسط حمیده بالایی نظرات ( ) |