الهی! و ربی! ای آرمان و ای مقصود من، ای همه خواسته و ای آرزوی من،  سوگند به تو که جز تو نه آمرزنده ای برای لغزشهایم می یابم و نه ، مرهمی برای دردهایم

مولایم! ای پاسخگوی درماندگان! ای برطرف کننده پریشانی ! ای پرده پوش هر ناروا! به تو روی آورده ام تنها به تو شاید که بخوانیم.

 ای آنکه خواستارش مردود نمی شود! آرزومندش ناامید نمی شود، و درگاهش بر خوانندگان باز است و پرده اش بر امیدواران برداشته

الهی! جانی را که به توحیدت عزیز داشتی چگونه برخواری هجران ذلیل می گردانی!؟ دلی را که در کمند عشق خود گرفتار آوردی چگونه به آتش دوزخ می سوزانی!؟ اگر توشه ام در سیر به سوی تو اندک است، گمانم بر توکلی که بر تو کرده ام نیکوست.

اینک منم ، آنکه رو به روی نسیمهای رحمت و مهربانیت ایستاده! آنکه به بخششهایت اعتماد کرده، آنکه به سرپرستی تو نیازمند است . آنکه ، باران جود و لطف ترا سراغ می گیرد

 پس: آنچه از فضلت آغاز کرده ای به انجام رسان. آنچه با حلمت بر من پوشانیدی ، عیان مکن . آنچه از کرمت بخشیدی ، سلب مفرما. آنچه از زشتی کرده ام ، بیامرز

الهی و ربی! ترا پیش خودت شفیع آورده ام. از توبه خودت پناهنده ام . به درگاهت آمده ام در حالی که; احسانت را چشم دارم. و از ابر فضیلتت خواستار بارانم. و به امید جویبار عطای توام. و تنها در خانه تو می کوبم. پس آن گونه که سزاوار توست از آمرزش با من کن نه آنچنان که من شایسته ام.

الهی! بخششهای پی درپی ات مرااز سپاس تو غافل ساخته، ریزش فضل تو ، مرا از برشمردن ثنای تو عاجز کرده، لطف سرشارت مرا از ستودنت بازداشته، نعمت بی حدت مرا از نشر نیکی هایت ناتوان ساخته، پس: تو خود طاقتت را به ما الهام کن! تو خود ، ما را از معصیت بر کناردار! پرده های شک را از دیدگانمان بردار! حق را در نهادمان ثابت دار! از لذت مناجاتت بهره مندمان ساز! در حوضچه های محبتت واردمان کن! و شیرینی دوستیت را به ما بچشان!

 کیست آنکه شیرینی محبت ترا چشید و غیر تو را خواست!؟ کیست آنکه با تو مانوس شد و از تو روی برگرداند!؟

و الهی ! ما را آن ده که ما را آن به . آمین ، رب العالمین 

 

نوشته شده در یکشنبه 91/3/21ساعت 12:54 عصر توسط حمیده بالایی نظرات ( ) |