چه خلوت است کنار ضریحت ای بانو

فضافضای لطیفی است در کنار ضریح

نسیم میوزد و عطر مبهمی دارد

کبوتر دلم از سینه می­کشد پر و بال

دو قطره اشک برای شروع حرف بس است

دوباره آمده ام تا شفیع من باشی

دوباره پیش نگاه تو میزنم زانو

پر از طراوت گلهای نرگس و شب بو

شبیه عطر دل انگیز ضامن آهو

به سوی گنبد زیبا و آسمانی او

برای درد دل, افشای رازهای مگو

دلم دخیل ضریح مطهرت بانو

نوشته شده در یکشنبه 91/2/3ساعت 9:10 صبح توسط حمیده بالایی نظرات ( ) |