میلادش، شادترین حادثه رسالت بود.

پرآوازه‌ترین مردهستی، او را ازمیان گلبرگ‌های بهشت، برای خدیجه ارمغان می‌آورد.

امشب، جهان ،در غوغایی عظیم موج می زند.

همه جای آسمان؛از نور ورودش، که نورانی است و منور به هر چه روشنایی، می‌درخشد.

نوری که از نوزاد رسالت ساطع گشته، خانه‌های مکه را روشن می‌کند.

زمین، گهواره ای شد، پر از لالایی ستاره‌هایی نورانی‌تر از خورشید.

بادهای آوازه خوان، برکت را نجوا می‌کردند بر سرتاسر خاک.

انسان به خود می ‌بالید از این همه بزرگی.