هفتم ماه صفر، کوچه پس کوچه های مدینه ثانیه های بهشتی حضور موسی بن جعفر را به خود دید و به خود بالید از قدوم خجسته مولودی که آغوش حمیده خاتون را لبریز عطر ملکوت کرد و به چشم خود، آفتاب شادی را بر چهره نورانی صادق آل محمد(ع) به سیاحت نشست .

شب لبخند و سرور است امشب.

خدا موسایی دگر آورده است؛ موسای آل محمد که عصای علم و حلمش و شکوه زهد و عبادتش، نقشه فرعونیان بنی عباس را به خروش نیل سپرد.

جاده های بیابانی، حرمت پاهای زخمی را نگاه نداشته اند.

 تازیانه ها پیکر سه ساله را خوب می شناسند و خورشیدی که آتش می گرید و عطش را در حنجره ها سنگین تر می کند .

و اینک، شب شام، سنگین بر شهر لمیده است؛ چنان که سقف ویرانه را توان تحمل نیست.