فصل یتیمی گل هاست و موسم گفته های پرپر کودکان در جست وجوی پدر، عمو، برادر ... .

گهواره ها خواب باران می دیدند و نسیم نمی وزید لالایی گهواره ها را.... نسیم نمی وزید مگر به قصد دامن زدن شعله ها و شعله ها از دل ها و سینه ها رو به آسمان زبانه می کشید و آسمان، فرشتگان گیسوپریش خود را برای نجات شاپرکان خردسال فراخوانده بود.... فرشته ها اما به زمین نمی رسیدند، در همان لابه لای عرش و فرش، جان می سپردند تماشای کارزار ستم را.... سنگ ها در آسمان پرواز می کردند و به آیینه ها برمی خوردند.

نشود زمزمه خون شهیدان خاموش

سوز عرفانی این نغمه ز سازی دگر است

سری شگفت در عاشورا نهفته است که نه مرور زمان آن را از بین می برد و نه حتی ذره ای از جلوه و شور آن کاسته می شود. نه از تب و تاب می افتد و نه الهام بخشی آن کمرنگ می گردد.

بازهم فصل عزای حسینی و محرم از راه رسید؛ ایام عشق ورزی به خاندان پیامبر، روزهای همدلی با عترت پیامبر خدا، موسم اشک فشانی در سوگ مظهر عزت و افتخار، عزیز خدا و رسول، سیدالشهدا علیه السلام  .

گردش ایام اینک خیمه در محرم زده است ماهی که نماد پاسداری از حرمت انسان و حریم قرآن، ماه بیداری وجدان هاست.

بوی نامت باز می پیچد خیالم را به هم،

بس که زیبا، شعرهایم خو گرفته با تو ای عطر گلابستان عشق !

...از راه می رسی و من باز هم عاشق خواهم شد؛ عاشق اشک، عاشق اندوه، عاشق ناله های نینوایی و عاشق نغمه های کربلایی.

محرم می آید؛ مثل پرنده ای غریب، از التهاب خاکستری آسمان.