چون دعا، مهمان هر سجاده ای

 باز هم می آیی از یک راه دور

شهر را پر می کنی از عطر و نور

سبز می رویی میان قلبها

عطر گلها را تو می بخشی به ما

چشم خواب آلوده راتر می کنی

غصه ها را زود پرپر می کنی

می شوی هم صحبت پروانه ها

می نشانی عشق را در خانه ها

با تهیدستان محبت می کنی

شادمانی را تو قسمت می کنی

پیشوازت ماه می آید ز اوج

نور می ریزد به پایت موج موج

انتظارت همدم دیرین ماست

حرفهایت صحبت شیرین ماست

زودتر ای کاش باز آیی ز راه

گل کنی چون ماه در باغ نگاه

 

نوشته شده در چهارشنبه 90/8/18ساعت 9:39 صبح توسط حمیده بالایی نظرات ( ) |