نفس سرکش و خدای نا کرده شیطان درون ما آنروز طغیانگر شود که احساس بی نیازی کند

روزی که باوری غلط در او رسوخ کند که خود از برای خودت صاحب عزت و غنایی

و چه کس به واقع تواند بانگ برآورد , که مرا نیازی به معبود مهربان نیست

آنکه رضایتش کمال بندگی است ,هموست که جز او را بندگی نشاید

و دوری از دایره مهر و رضایتش سقوط در ورطه بی پناهی است

و تو ای برترین تکیه گاه بندگان ,مرا یاری نما, که تلاشم در جلب خشنودیت باشد

و زندگی بی طعم خوش بندگی, بالاترین کیفر روزگار حیات است

ای معبود زیبای من

 مرا لحظه ای به نفسم وامگذار

نوشته شده در یکشنبه 90/5/16ساعت 9:12 صبح توسط حمیده بالایی نظرات ( ) |