تا شب چشم تو در بیشه ی رویا رویید

صبح تصویر تو در قاب تماشا رویید

 

طرح چشمان تو در باغ خیالم گل کرد

یک بغل آینه در ذهن معما رویید

 

اشکها قصه تنهایی من را خواندند

واژه در واژه اش اندیشه ی دریا رویید

 

باز بر شانه ی تردید نگاهت دیدم

کوهی از شاید و اما و اگرها رویید

 

تا مسیح نفست جان به نسیمی بخشید

مریم روح تو هر گوشه ی صحرا رویید

 

اشک پای غزلم گریه ی خوشحالی بود

تا به لبهای تو گلخنده ی امضا رویید

 

 

نوشته شده در یکشنبه 90/1/21ساعت 12:36 عصر توسط حمیده بالایی نظرات ( ) |