علایم ظهور امام زمان (عج) را می توان به دو بخش تقسیم کرد که در ذیل به آن اشاره می کنیم. 

الف) علایم حتمی ظهور
1- خروج سفیانی
 پیش از قیام قائم (عج) مردی از نسل ابوسفیان به نام عثمان بن عنبه در منطقة شام خروج می‌کند و با تظاهر به دین‌داری، گروه زیادی از مسلمانان را می‌فریبد و به گرد خود می‌آورد و بخش گسترده‌ای از سرزمین‌های اسلام را به تصرّف خویش در می‌آورد و به مناطق پنج‌گانه (شام، دمشق، حمص، فلسطین و اردن) سیطره و تسلّط می‌یابد و در کوفه و نجف به قتل‌عام شیعیان می‌پردازد و برای کشتن و یافتن آنان جایزه تعیین می‌کند.(1)
امام صادق (ع) در این باره می فرمایند: «همانا قیام قائم و خروج سفیانی از سوی خدا قطعی است».
2- فرو رفتن لشگر سفیانی در بیداء
حضرت علی (ع) در این زمینه می‌فرماید: «مردی از خاندان من، در سرزمین حرام قیام می‌کند. چون خبر ظهور وی به سفیانی می‌رسد سپاهی از لشگریان خود را برای جنگ به سوی او می‌فرستد. ولی (سپاه مهدی) آنان را شکست می‌دهد آنگاه خود سفیانی با لشگریان همراه او به جنگ وی می‌روند و چون از سرزمین بیداء می‌گذرند، در زمین فرو می‌روند و جز یک نفر که خبر آنان را می‌آورد همگی هلاک می‌شوند».
3- خروج یمانی:
امام صادق (ع) می‌فرماید: «قیام خراسانی، سفیانی و یمانی در یک سال، در یک ماه و در یک روز خواهد بود و در این میان هیچ پرچمی به اندازة پرچم یمانی، دعوت به حق و هدایت نمی‌کند».
4- قتل «نفس زکیّه»
«نفس زکیّه» از اولاد امام حسن مجتبی (ع) است که در روایات گاهی از او به عنوان «نفس زکیّه» و یا «سیّد حسنی» یاد شده است و امام باقر (ع) ماجرای کشته شدن او را این‌گونه بیان می‌کند: «قائم به یارانش می‌گوید! اهل مکّه مرا نمی‌خواهند؛ امّا من کسی را به سوی آنان خواهم فرستاد تا حجّت را بر آنان تمام کنم».
امّا اهل مکّه او را بین رکن (حجر الاسود) و مقام ابراهیم (ع) سر می‌برند و او همان نفس پاک است؛ زیرا بدون هیچ گناهی کشته می‌شود.(2)
5- طلوع خورشید از مغرب
فیض کاشانی در کتاب وافی می‌گوید: «گویا طلوع خورشید از مغرب کتابی دربارة ظهور حضرت مهدی (عج) است.» 
6- خروج دجّال
«دجّال» از ریشه «دجل» به معنای دروغگو و حیله‌گر است. بر اساس آنچه از روایات استفاده می‌شود، دجّال فردی است که در آخر الزّمان و پیش از قیام مهدی (عج) خروج می‌کند و با انجام کارهای شگفت‌انگیز، جمع زیادی از مردم را می‌فریبد.(3)
پیامبر اکرم (ص) فرمود: «قیامت برپا نمی‌شود، تا وقتی که مهدی (عج)، از فرزندانم قیام کند و مهدی (عج) قیام نمی‌کند تا وقتی که شصت دورغگو خروج کنند هر کدام بگوید من پیامبرم». (4)
7- صیحة آسمانی:
منظور از صیحه، ندایی آسمانی است که نام حضرت مهدی (عج) را می‌برد و همة ساکنان زمین آن را به زبان خودشان (عربی، فارسی و…) می‌شنوند.

ب)علایم غیرحتمی ظهور
1- گرفتن خورشید و ماه در ماه رمضان
امام باقر (ع) در‌این‌باره می‌فرمایند: «دو نشانه پیش از قیام مهدی (عج) پدید خواهد آمد: گرفتن خورشید در نیمة ماه رمضان و گرفتن ماه در آخر آن».(5)
2- به اهتزاز درآمدن پرچم‌های سیاه در خراسان
در روایات دراین‌باره آمده است که پیش از ظهور مهدی (عج) در منطقه خراسان (خراسان قدیم شامل قسمت‌هایی از ایران، افغانستان، ترکمنستان، تاجیکستان و ازبکستان) انقلابی برپا می‌شود و مردم در حالی که پرچم‌های سیاه را به اهتزاز در آورده‌اند، به حرکت در می‌آیند. اینان در زمان ظهور هم هستند و حضرت، آنان را به سوی خود فرا می‌خواند.(6)
3- فراگیر شدن ظلم و ستم در جهان
دین خدا تغییر کند، حلال خدا حرام و حرام خدا حلال شود، خون مردم بی‌ارزش شود، هرج و مرج زیاد شود،‌جوانمردان تمام شوند و فقرا حقیر شوند، حرمت‌ها شکسته شود و بدان بر خوبان مسلّط شوند ، دین و ایمان مردم درهم و دینار شود، از اسلام جز اسمی باقی نماند، در مساجد برای حرف دنیا جمع شوند، فقها کم شوند، اهل حق از اقامة امر به معروف و نهی از منکر عاجز شوند، دین مردم به دنیا فروخته شود و …

سیمای حضرت مهدی (عج) به بیان امام رضا (ع) 
1- میلاد پنهانی: خداوند برای این امر، مردی را از ما برمی‌انگیزد که محلّ ولادت و رشدش بر همگان پوشیده است؛ ولی نسب و شخصیّت او بر کسی پوشیده نیست.
2- پیوسته جوان بودن: … و از نشانه‌های او این است که با گذشت روزها و شب‌ها پیر نخواهد شد….
3- خوش‌بوترین عطر: عطر وجود حضرت مهدی (عج) از هر مشکی خوش‌بوتر است.
4- چهرة نورانی: بر او پوششی است از نور که از پرتو قدس روشنایی می‌گیرد.
5- پیمودن گیتی:او (امام عصر) کسی است که زمین برایش در نوردیده (پیموده) می‌شود.
6- ساده زیستی: لباس قائم (ع) چیزی جز پارچة خشن نیست و غذای او نیز تنها غذایی ساده و ناچیز است.
7- کمال بینایی: ما «اهل بیت» دیدگانی داریم که به چشم‌های مردم شباهت ندارد و نوری در آن است که شیطان را در آن بهره‌ای نباشد.
8- دعای مستجاب: حضرت مهدی (ع) دو نشانة بارز دارد که با آنها شناخته می‌شود: یکی دانش بی‌کران الهی و دیگری استجابت دعا.
9- فروتنی بی‌نظیر: مهدی (ع) در برابر خداوند از همه متواضع‌تر است.
10- اعلم الناس ؛داناترین مردمان، احکم الناس؛حکیم‌ترین مردمان، اتقی الناس؛ با تقواترین مردمان، احلم الناس؛ بردبارترین مردمان،اعبد الناس؛ عابدترین مردمان است.
سخن پایانی 
از آنچه که گفته شد می توان مفهوم انتظار را دریافت. انتظار؛ یعنی شناخت امام زمان (عج)، ناراحتی از وضع موجود و امید به وضع بهتر، تلاش برای فراهم ساختن زمینه های ظهور مهدی (عج) و در مقابل ستم ها و پلیدی ها ایستادن. 
منتظران ظهور منجی عالم بشریت، ضمن پیراستن وجود خویش از رذایل و آراستن آن به فضایل، در ارتباطی مستمر با امام و حجّت زمان خویش، همة همّت خود را صرف زمینه‌سازی ظهور مصلح آخرالزّمان می نمایند و در جهت تحقّق وعدة الهی نسبت به برپایی دولت کریمة اهل بیت (ع) با تمام وجودش تلاش می‌نمایند.
همه انسان ها به پیشرفت و تکامل، دانایی و زیبایی، نیکی و عدالت علاقه اصیل، همیشگی و جاودانی دارند و آخرین نقطه اوج این علاقه در انتظار ظهور یک مصلح بزرگ جهانی، مهدی موعود (عج) تجلی پیدا می کند.
ما منتظران ظهورش دست استجابت به سوی پروردگار بلند می کنیم و از خداوند می خواهیم که در ظهور آن حضرت تعجیل بفرماید، چرا که عدل جهانی و فرج عمومی، جز به دست بقیّة الله الاعظم ارواحناه فداه، تحقّق نمی‌پذیرد. و از حضرت دوست می خواهیم که ما را از یاران آن حضرت و منتظران ظهورش قرار دهد. 
«آمین یا رب العالمین»

پاورقی: 

1- بحار الانوار، ج 52، ص 215
2- کتاب الغیبه، محمّد ابراهیم نعمانی، ص 252
3- ر. ک. بحار الانوار، ج 52، ص 139 
4- الارشاد، شیخ مفید، ج 2، ص 371
5- کتاب الغیبه، محمّد ابراهیم نعمانی، ص 271
6- ر. ک بحار الانوار، ج 52، ص 217 

منابع: 
1- حکیمی، محمّد رضا، خورشید مغرب، نشر فرهنگ اسلامی، تهران،73 
2- راز نیایش منتظران، آیت الله سیّد محمّد تقی موسوی اصفهانی، نوبت دوم، پاییز 1374
3- مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج 8
4- زندگی و قیام حضرت مهدی، سیّد جمال الدین حجازی، چاپ اوّل، نیمة شعبان 1404 هجری قمری

نوشته شده در شنبه 89/3/22ساعت 2:12 عصر توسط حمیده بالایی نظرات ( ) |