تو مثل رؤیایی شیرین، در خواب دل‌ها می‌وزی، و عطر نامت، مشام گل‌ها را می‌آشوبد .

میلادت، اندوه مهربانی را در خراب‌آباد خاک می‌پراکند، و نسیم سرخوش یادت تبسم فروش شهر شادی‌هاست.

خاک، ز عطر قدمت مست شد.

ای ماناترین حادثه روزگار! حاشا که یاد بزرگی‌هایت از صفحه ذهن زمان پاک شود.

تو آمده‌ای که بمانی؛ تا عشق بماند و ایمان، و انسان به بزرگی نامت پناه برد؛ آن گاه که پناهی نیست.

عمری است که در کوچه‌های یادت گم گشته‌ایم؛ آن سان که بوته‌ای در جنگل عظیم درخت.

ای طراوت شگفت! بوته‌های «غیرت» ما را به باران «قیام» خویش بارور کن، و سروهای «عزت» و «آزادگی» را در جنگل جانمان، برویان.

ای سرور آزادگان جهان! نام‌های فراموش ما را از پشت پرچین ملکوت، به شوری شگفت بر هر چه سکوت، فراخوان، و بر ما مپسند پرچم سرخ کربلایت را از دوش‌های عاشورایی خویش فرو نهیم.

دلت بر مدار تیغ و عشق می‌گردید و اگر طلوع آتشینت نبود، دهان دریده ستم، هر چه پاکی را به کام در می‌کشید و «شرف»، همچنان یتیم می‌ماند.

ای امام قیام! ای اسطوره عشق و ایثار! ای کرامت بارور! تو آمدی تا در چکاچک تیغ‌های به  ستوه آمده، نستوهی ایمان و عشق را شهادت دهی.

آمدی تا غزل‌های دیوان روزگار را با خامه خون هفتاد و دو ستاره شعله‌ور رقم زنی.

آمدی تا قیام قامت نیزه‌های ستم را با سرخی خون خود خم کنی.

آمدی تا «سقا»یی را در جهان علم کنی که دست‌هایش در راه آب، قلم شد، و با تشنه کامی‌اش به ایثار و وفا آبرو داد.

آمدی تا انسان حیران در کوره‌راه حیات، به سرانگشت اشاره تو اعتماد کند.

جهان در زیر لوای کربلای نام تو نفس می‌کشد و به تماشای قیام تو، قامت کشیده است.

ای تکلم روشن آیه‌های صبوری! اگر تو نبودی هنوز چشمه‌ها مسیر دریا را نمی دانستند و ابرها، سر در گم باریدن، هیچ خاک تشنه ای را به باور شکفتن نمی خواندند.

سلام بر تو ای شورآفرین!

ای حسین(ع)! ای آن که نامت خواب‌ها را بر هم می‌زند و آب را طوفان می‌کند.

 ای مولای هر دو جهان! دوستی تو را بر خویش می‌بالم و این شادی، چراغ فروزان لحظه‌های تنهایی من است.

ای بلوغ رستگاری! نام دل انگیز تو را روزی هزار بار زمزمه می‌کنم و هنوز به نماز ظهر عاشورای تو دخیل بسته‌ام.

هنوز هم بشریت، تشنه درس‌های مکتب عاشورایی توست؛ مکتبی که الفبای آن، فداکاری، جانبازی، خلوص، خدا محوری و فدا کردن دنیا در پای دین است.

میلادت را به همه آنان که نور را می‌شناسند و مهربانی را می‌دانند و جان فشانی را در کارنامه خود نگاشته اند تبریک و تهنیت می‌گوییم.

 

 گوارا باد بر همگان این هنگامه خجسته.

نوشته شده در یکشنبه 96/2/10ساعت 9:37 صبح توسط حمیده بالایی نظرات ( ) |