ديروز ي صحنه اي ديدم که مدام دنبال ي نفر بودم که بهش بگم
خطا يا شايد گناه ي نفر رو
هيچکش دم دستم نبود
يک کم که فکر کردم ديدم خدا با اون همه حقي که گردن بنده هاش داره ستر عيب مي کنه، من بنده کي باشم که بخوام گناه بنده اش رو جار بزنم؟!
نگفتم ... ولي خيلي با خودم از اين همه ظاهر فريبي آدم ها حرص خوردم
الان به قول شما ميگم : بذار فکر کنه سر هم من و هم خدا رو کلاه گذاشته!
مطلب خيلي خوبي بود، ممنون
خدا بهت توفيق بده
التماس دعا
يا علي