بسیاری از ما فکر می کنیم که روزه گرفتن به نخوردن و نیاشامیدن است و همین که از صبح تا شب را گرسنه و تشنه بمانیم، روزه هستیم و می توانیم از برکات ماه مبارک رمضان بهره مند شویم، اما این گونه نیست. روزه واقعی و کیفیت روزه داری دارای شرایطی است که در ادامه به آن اشاره می کنیم:
حضرت ادریس پیامبر (ع) در صحف خویش فرمود: هرگاه وارد ماه صیام شدید، پس خویشتن را از هر پلیدى و ناپاکى پاک سازید، (درون خود را براى پذیرش عبادت ویژه خداوند پاکسازى نمائید) و روزه بگیرید براى خداوند با قلبى خالص و نورانى و پاک از فکرهاى بد، و صداهاى نامفهوم و بى معنى و زشت، زیرا خداوند حبس مى‏نماید دلهاى ناپاک و نیتهاى غیر خالص شما را و دهنهاى شما نباید فقط با امساک از خوردنی ها صائم و روزه‏دار باشد. بلکه باید جوارح شما از گناهان نیز روزه باشد (یعنى اعضاء شما هم باید از معصیت‏خدا امساک نماید) و همانا خداوند راضى نمى‏گردد و خشنود نمى‏شود از شما به اینکه فقط از خوردنیها پرهیز کنید، بلکه از کل منکرات و زشتیها باید پرهیز نمائید تا آنجا که تغییر حالت پیدا کنید.
حضرت فاطمه زهرا (س) نیز در کیفیت روزه داری می فرمایند:« ما یصنع الصائم بصیامه اذا لم یصن لسانه و سمعه و بصره و جوارحه؛ روزه‏دارى که زبان و گوش و چشم و جوارح خود را حفظ نکرده روزه‏اش به چه کارش خواهد آمد.»
امام صادق (ع) نیز در کیفیت روزه داری می فرمایند: « اذا صمت فلیصم سمعک و بصرک و شعرک و جلدک؛ آنگاه که روزه مى‏گیرى باید چشم و گوش و مو و پوست تو هم روزه‏دار باشند.«یعنى از گناهان پرهیز کند.»
حضرت امام محمد باقر (ع) روزه چهار گروه را ، روزه ناقص می دانند و می فرمایند:«  لا صیام لمن عصى الامام و لا صیام لعبد ابق حتى یرجع و لا صیام لامراة ناشزة حتى تتوب و لاصیام لولد عاق حتى یبر؛ روزه این افراد کامل نیست: 1 - کسى که امام (رهبر) را نافرمانى کند. 2 - بنده فرارى تا زمانى که برگردد. 3 - زنى که اطاعت‏شوهر نکرده تا اینکه توبه کند. 4 - فرزندى که نافرمان شده تا اینکه فرمانبردار شود.»
حضرت علی (ع)، روزه واقعی را پرهیز از حرامها می دانند و می فرمایند:« الصیام اجتناب المحارم کما یمتنع الرجل من الطعام و الشراب؛ روزه پرهیز از حرامها است همچنانکه شخص از خوردنى و نوشیدنى پرهیز مى‏کند.»
هشتمین امام شیعیان، حضرت امام رضا (ع) نیز در رابطه با شرایط روزه و روزه داری می فرمایند:« بدان (اى روزه‏دار) خداى رحمتت کند، که براستى روزه ستر و حجابى است، که خداوند او را بر زبانها و گوشها و چشمها و سایر جوارح زده است، هرگاه معتاد بر زشتی ها و شر و فساد باشند، (چون زبان و گوش و چشم و سایر جوارح هرگاه تحت کنترل دقیق ایمان و دین شخص باشند، از شر آنان کاملا در امان مى‏باشد) که طهارت (و حجاب صوم) بر اسماع و ابصار و غیره، او را از آتش جهنم مى‏پوشاند و حجابى محکم از آتش براى او خواهند شد. به تحقیق خداوند بر هر «آدم‏» خسته‏اى براى روزه گرفتن حقى مقرر فرموده است، پس اگر آن حق را اداء کند (و به خوبى حق روزه‏دارى را به جاى آورد) هرآینه صائم و روزه‏دار است، (یعنى به جاى آورده حق روزه را) و هر کس بعضى از آن شرایط را ترک نموده، از فضیلت و ثواب روزه‏اش به قدر و به حسب آنچه ترک کرده کاسته است.
از نگاه امام علی (ع)، روزه واقعی، پرهیز از حرامها است؛« الصیام اجتناب المحارم کما یمتنع الرجل من الطعام و الشراب؛ روزه پرهیز از حرامها است هم چنان که شخص از خوردنى و نوشیدنى پرهیز مى‏کند.»
حضرت علی (ع) برترین روزه را روزه قلب می دانند و می فرمایند:« صوم القلب خیر من صیام اللسان و صوم اللسان خیر من صیام البطن؛ روزه قلب بهتر از روزه زبان است و روزه زبان بهتر از روزه شکم است.»
امیرالمومنین علی (ع) در جایی دیگر، روزه نفس را سودمندترین روزه ها می دانند؛ صوم النفس عن لذات الدنیا انفع الصیام ؛ روزه نفس از لذتهاى دنیوى سودمندترین روزه‏هاست.»

روزه و خصال هفتگانه روزه داران
در حدیثى حضرت امیرالمؤمنین (ع) از پیامبر خدا (ص) چنین نقل مى‏فرماید که پیامبر (ص) فرمود:« هیچ مؤمنى نیست که ماه رمضان را فقط به حساب خدا روزه بگیرد، مگر آنکه خداى تبارک و تعالى هفت ‏خصلت را براى او واجب و لازم گرداند: 1- هر چه حرام در پیکرش باشد محو و ذوب گرداند، 2- به رحمت‏خداى عزوجل نزدیک مى‏شود، 3- (با روزه خویش) خطاى پدرش حضرت آدم را مى‏پوشاند، 4- خداوند لحظات جان کندن را بر وى آسان گرداند، 5- از گرسنگى و تشنگى روز قیامت در امان خواهد بود، 6- خداى عزوجل از خوراکی هاى لذیذ بهشتى او را نصیب دهد، 7- خداى و عزوجل برائت و بیزارى از آتش دوزخ را به او عطا فرماید. (پرسش کننده در این حدیث مفصل، عالم یهودى بود) که عرض کرد راست گفتى اى محمد.»

سخن پایانی: ماه مبارک رمضان نیز می گذرد اما خوش به حال کسانی که به حقیقت ماه مبارک رمضان پی برده و با درک حقایق این ماه عزیز، عیوب خویش را پوشانده و گناهان خود را محو سازند، رمضان را در دل های خود با یک هیبت، ابهت، جلال، هیمنه و شکوه تلقی کرده و آلودگی های خود را در چشمه پاکی های رمضان شتسشو دهند، به مهمانی خدا بروند و از برکات و رحمت های این ماه بهره مند گردند، شب قدر را درک کنند و تقدیر و سرنوشت خویش را رقم زنند. 
از خداوند بخشنده و مهربان می خواهیم که هجران ماه مبارک رمضان را برای همه مومنان جبران نماید و در روز عید فطر، برکت ماه رمضان را برای همه روزه داران مقرر فرماید.

نوشته شده در پنج شنبه 89/5/28ساعت 2:5 عصر توسط حمیده بالایی نظرات ( ) |