چه جمعه ها که یک به یک غروب شد نیامدی 


چه بغض ها که در گلو رسوب شد نیامدی 


خلیل آتشین سخن , تبر به دوش بت شکن 


خدای ما دوباره سنگ وچوب شد نیامذی 


تمام طول هفته را به انتظار جمعه ام 


دوباره صبح , ظهر , نه غروب شد نیامدی

نوشته شده در پنج شنبه 89/4/31ساعت 1:24 عصر توسط حمیده بالایی نظرات ( ) |