ظهوری را می پاییم که خداوند یکتا از آدم تا خاتم را به انتظارش نشانده است 
به روزگار جوانی جمعه را منتظریم و می دانیم آن آفتاب نیمروز از مشرق جمعه بر می آید و هر جمعه که غروبگاه خود را می نماید امید را تازه می کنیم که دگر جمعه ای در راه است نگران مباش... 
میر من شهسوار دشت امید
با سواران خویش می آید
لـشـگـر یــاس و نــا امیدیـهـا
پیش پایش دگر نمی پاید

نوشته شده در پنج شنبه 89/4/31ساعت 1:5 عصر توسط حمیده بالایی نظرات ( ) |